Columns
‘Deze column werd oorspronkelijk verstuurd op 28-12-2021 via de Timtation Nieuwsbrief Deluxe.’
Op zoek naar ander werk
Allerbeste lotgenoten (existentieel en pandemisch),
Hopelijk hebben jullie goede kerstdagen achter de rug. Na mijn vorige nieuwsbrief waren sommigen van jullie zo lief om me sterkte te wensen nu de theaters dicht zijn. Nu wil ik jullie geruststellen: maak je over mij geen zorgen! Sterker nog, ik ben verzeild geraakt in een inspirerende zoektocht naar andere inkomstenbronnen.
Dat heb ik voor een groot deel te danken aan VVD-woordvoerder Thierry Aartsen. Nu de overheid de Tozo (tijdelijke overbrugging zelfstandige ondernemers) heeft gestopt, kunnen de meeste zzp’ers geen beroep meer doen op een van de corona-steunmaatregelen. Thierry Aartsen verdedigde dit door te zeggen dat extra steun zzp’ers zou weerhouden om ander werk te gaan zoeken: ‘Je wilt te allen tijde zorgen dat ondernemers innovatief blijven, creatief blijven.’
Het was dezelfde Aartsen die ooit vanuit een vertraagde trein de tweet verstuurde: ‘Gvd! Weer iemand voor de trein, kom dus niet verder dan Eindhoven! Zelfmoordenaars, word eens creatief!’
In elk geval kunnen we concluderen dat ‘creativiteit’ tot de kernwaarden van Thierry Aartsen behoort. En dat hij deze waarde, vermoedelijk in zijn enthousiasme, ook op minder gepaste momenten van stal haalt. Al zou je ook kunnen zeggen dat Aartsen, geheel in lijn met zijn kernwaarden, beschikt over een creatief gevoel voor timing.
Maar ik ga hier verder niet cynisch over doen. Sterker nog: ik heb besloten om de woorden van Aartsen ter harte te nemen. En dan bedoel ik niet dat ik mezelf op een originele manier van kant ga maken. Maar dat ik me ben gaan oriënteren op een nieuwe baan.
Het was bovendien al langer dat ik dacht: het kost me meestal wel een jaar, zo niet langer, om een voorstelling te maken of een boek te schrijven. Er moeten toch makkelijkere manieren zijn om aan geld te komen?
Ik ben namelijk een trend op het spoor. Een carrièretrend die ik als volgt zou willen omschrijven: geld verdienen zonder dat je daadwerkelijk iets van enige waarde toevoegt aan de wereld.
Een verfrissende trend, als je het mij vraagt. Bevrijdend ook.
Vroeger moest je, weet ik veel, broden bakken, fietsen repareren of – zoals in mijn geval – een heel boek schrijven. Dat lijkt dus steeds meer verleden tijd. ‘Passief inkomen’ is hierbij een sleutelwoord. Hoe kun je rijk worden, en tegelijkertijd zo passief mogelijk blijven? Dat is de kunst.
Nu ik ervoor opensta, zie ik overal mogelijkheden. Wat dacht je van een wallet opbouwen met een of meer van de ruim 8000 verschillende cryptomunten? Laatst sprak ik een jonge vrouw die graag filmactrice wilde worden, ze had al een cursus filmacteren gedaan in Los Angeles, hadden haar ouders betaald. Nu ‘door corona’ (ik vermoed niet alleen door corona) was het toch wat moeilijker om in een Hollywoodproductie te belanden, dus nu had ze haar geld gestoken in cryptomunten als Bitcoins, Dogecoin en PancakeSwap. Ik vertelde dat ik laatst in een podcast had gehoord dat het minen van Bitcoins ongeveer twee keer zoveel energie verbruikt als heel Denemarken. De jonge vrouw antwoordde: ‘Dat weet ik niet, maar mijn wallet is vorige week 40% in waarde gestegen.’
Fair enough.
Ik overweeg nu om mijn eigen cryptomunt te starten. Dan weet ik in elk geval zeker dat ik op het laagste punt ben ingestapt.
Ook via Youtube-reclames krijg ik de ene na de andere inkomstenbron aangereikt. Ik zie jonge jongens in een luxueuze villa bij een zwembad of een dure auto die me vertellen dat ik met slechts een paar uurtjes in de week werken eenzelfde leven kan leiden. Het enige wat ik hoef te doen is bij hen een cursus dropshipping te volgen. Daarmee kan ik een webwinkel starten, uit China goedkope producten inkopen, om die vervolgens met een flinke winstmarge weer van de hand te doen. Wat dacht je van een pen met een lichtgevende eenhoorn aan het uiteinde? Of een stuiterbal die bij elke stuiter het geluid van een explosie maakt?
Het moet wel passief blijven, anders hoeft het voor mij niet.
In zekere zin neigt dit voor mij alweer bijna naar iets van waarde toevoegen aan de wereld. Want laten we wel wezen: een stuiterbal die bij elke stuiter het geluid van een explosie maakt, is gewoon hartstikke gaaf. Aan de andere kant: het enige wat ik doe is een beetje klikken met de muis en m’n berging beschikbaar stellen. Ik hoef de stuiterbal niet te ontwerpen of te produceren. Het moet wel passief blijven, anders hoeft het voor mij niet.
Ook vind ik het ontroerend hoe allerlei mensen vanuit de grond van hun hart begaan lijken met mijn financiële onafhankelijkheid. Dat gevoel heb ik ook bij een andere cursus die ik kreeg aangeboden, en wel in vastgoedinvesteren. Pieter Monsma van de Great Property Experience vertrouwde me in een Youtube-reclame toe: ‘Ik krijg elke maand duizenden euro’s op mijn rekening gestort, zonder dat ik er ook maar iets voor hoef te doen! Dat willen we jou ook leren!’
Zo mooi. Zo onbaatzuchtig. De cursus kost weliswaar een paar duizend euro, maar zij hebben ook onkosten natuurlijk.
Vroeger had ik gedacht: ‘Vastgoedinvesteren? Is dat niet een bedenkelijke manier om je geld te verdienen? In een tijd dat veel mensen amper een woning kunnen krijgen, en de huizenprijzen al de pan uit rijzen, dat we gaan speculeren met woningen en zo de prijzen nog verder opdrijven?’ Maar dat is de oude Tim. De nieuwe Tim ziet vooral mogelijkheden.
Natuurlijk, het is even omschakelen. Je moet je voorstellen: ik heb twee ouders die allebei hun hele volwassen leven in het onderwijs hebben gewerkt. Dan groei je onbewust toch op met het loodzware, moralistische idee dat je van betekenis moet zijn voor de maatschappij. Maar het is tijd om die last van me af te werpen. Want is dat hele ‘iets bijdragen’ nog wel van deze tijd? Is het niet een totaal ouderwets en achterhaald idee?
En trouwens: voor al die mensen die op deze absurde woningmarkt constant achter het net vissen, is er ook een cursus! In nog weer een andere Youtube-reclame wezen twee vlotte jongens mij op een cursus met de omschrijving: ‘Je krijgt een oneerlijke voorsprong op de concurrentie – gratis online aankooptraining.’
Wat ze aanboden bleek bij nader inzien toch niet helemaal gratis. En groot gelijk: de schoorsteen moet roken. Maar over bevrijdend gesproken: een cursus aanbieden waarbij je een ‘oneerlijke voorsprong’ aanprijst als iets positiefs. Blijkbaar hebben we ons niet alleen bevrijd van het concept ‘iets bijdragen’, maar ook van het hele concept ‘moraal’. Vroeger zaten zulke dingen nog in de taboesfeer, hing er altijd iets van schaamte rondom onethische praktijken. Maar die tijd ligt gelukkig achter ons. Voortbouwend op deze trend ben ik nu ook een aantal online cursussen aan het ontwikkelen:
‘Steek een mes in de rug van je beste vriend en ga er vandoor met zijn lekkere vriendin – online training.’
‘Trouw een terminale, schatrijke weduwe en drukt tijdens haar middagdutje een kussen in haar gezicht – tien simpele stappen.’
‘Maak korte metten met schuldgevoelens over het feit dat je een weduwe hebt vermoord – drie psychologische technieken.’
Om eerlijk te zijn snap ik ook niet dat we Sywert van Lienden zo de maat nemen. Want als ik de trends goed volg, zullen we over tien jaar standbeelden voor deze man oprichten, met de begeleidende tekst: ‘Een visionair, een dropshipper par excellence, die mogelijkheden zag waar anderen nog in ouderwetse denkbeelden bleven steken.’
Alle goeds,
Tim
PS. Vlak voordat ik deze column wilde publiceren, heeft minister van OCW Ingrid van Engelshoven een compensatieregeling aangekondigd voor geannuleerde theatervoorstellingen. Een maatregel waar producenten, maar ook zelfstandige artiesten en technici mee geholpen zijn. Andere zzp’ers komen er vooralsnog minder goed vanaf, maar voor die mensen heb ik nog wel een tip: de koers van TimTokens (mijn nieuwe cryptomunt) zit vooralsnog op een dieptepunt, dus die kan vanaf hier alleen maar stijgen.