Tim FransenCabaretier & Tekstschrijver

Partij voor de Economie

Na de val van de Berlijnse muur is het Einde van de Geschiedenis bereikt: het tijdperk van politieke idealen ligt voorgoed achter ons en wat overblijft is het oplossen van problemen. Dit hebben we geleerd van de filosoof Francis Fukuyama – niet te verwarren met Fukushima, of een willekeurige andere Japanse naam. De economische crisis is het probleem dat onze tijd definieert, en het oplossen hiervan vraagt om een pragmatische, objectieve blik. Een blik die niet door emoties, ideologische waarden of idealen wordt vertroebeld. Dit betekent het failliet van de traditionele politieke partijen en het startsein voor de Partij voor de Economie (PvdE).

Harde maatregelen die het belang van de economie vooropstellen zijn nodig. Een aantal voorbeelden. Zoals algemeen bekend is, bestaat de mode-industrie om de gebruiksduur van kleding te verkorten en zo kledinguitgaven te stimuleren. Om dezelfde reden wil de PvdE een verbod op kleding ouder dan 2 jaar. Hetzelfde geldt voor meubels en keukenapparaten. Wellicht roept dit enige weerstand op bij mensen die ‘gehecht’ zijn aan bepaalde meubels of kledingstukken, bijvoorbeeld een gebreide trui van een overleden oma. Maar laat één ding duidelijk zijn: in tijden van economische malaise is er geen ruimte voor sentiment.

Verder pleit de PvdE voor een verbod op hergebruik, recycling en vintage. Al deze zogenaamde ‘duurzame’ hobby’s remmen de economische groei. De economie floreert juist bij de gratie van vernietiging en uitputting, woorden die door de linkse kerk vaak onterecht als negatief worden bestempeld.

Voorstellen om de maximumsnelheid te verhogen naar 130 km/u gaan de PvdE niet ver genoeg. Beter is het invoeren van minimumsnelheden, bijvoorbeeld minimaal 130 km/u op de snelweg. Zoals elke zichzelf respecterende econoom weet, is een auto-ongeluk een zegen voor de economie. Uitgaven aan reparaties of zelfs vervanging van de auto’s en aan dure whiplashbehandelingen: allemaal uitgaven die geld in de economie pompen. Minimumsnelheden dienen het aantal auto-ongelukken een positieve impuls te geven. Ook echtscheidingen zijn economisch zeer rendabel: denk niet alleen aan dure echtscheidingsadvocaten, maar vooral ook aan het feit dat de partners na verdeling van de spullen hun inboedels zullen moeten aanvullen. De PvdE zal dan ook naar mogelijkheden zoeken om echtscheidingen te stimuleren.

Ook het strafstelsel is aan herziening toe. Nu verdwijnen misdadigers vaak voor langere tijd in een cel. Zo wordt een grote groep mensen buiten het systeem van consumeren en produceren geplaatst. De PvdE pleit voor huisarrest. Op deze manier kunnen mensen vanaf huis blijven werken, en door de bezorgdiensten van bedrijven als Bol.com en Thuisbezorgd.nl kan bovendien de consumptie op gang blijven. Bezorgen heeft als bijkomend voordeel dat er bezorgkosten moeten worden betaald – Albert Heijn rekent 4,95 per bestelling –, maar nog belangrijker: bezorgbusjes kunnen ook een auto-ongeluk krijgen. Dit zijn twee economische vliegen in één klap.

Te lang heeft de economie in dienst gestaan van de samenleving; nu is de tijd gekomen dat de samenleving in dienst staat van de economie. In navolging van een groot denker zegt de PvdE: ‘Ask not what your economy can do for you, ask what you can do for your economy.’

IN AANGEPASTE VERSIE VERSCHENEN IN NRC.NEXT